Ziya Osman Saba, cumhuriyet dönemi şair ve yazarı (1910-1957).
Hayatı
Mütareke yıllarında Galatasaray lisesini bitirdi. Cumhuriyet gazetesi muhasebe servisinde çalışırken bir yandan da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi (1936).
30 Mart 1910 tarihinde İstanbul'da doğdu, 29 Ocak 1957 tarihinde İstanbul'da öldü. Galatasaray Lisesi'ni ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Muhasebecilik, banka memurluğu, Milli Eğitim Basımevi'nde düzeltmenlik, Varlık Yayınevi'nde redaktörlük yaptı. "Yedi Meşale" topluluğunun üyesiydi. Bu topluluğun şiir anlayışını, yaşamının sonuna dek sürdüren tek şairdir. Şiirlerinde çocukluk ve ilkgençlik anılarına bağlılık, yaşamın küçük mutluluklarından duyulan sevinç, acıma duygusu, iyilik düşüncesi, İstanbul sevgisi, Allah'a şükran, ölüm gerçeğini kabulleniş gibi konuları, gözlemci ve dışavurumcu bir tarzla genellikle hece ölçüsüyle, ama kimi zaman serbest ölçüyü de kullanarak işlemiştir.
İlk şiiri Serveti Fünun dergisinde çıkan Saba, dergideki arkadaşlarıyla Yedi Meşale Topluluğu'nu kurdu. Yazı ve şiirleri Varlık dergisinde yayınlandı. İçe dönük bir yazar olan Ziya Osman cfcfhuvermeye çalıştığı görülür.
Eserleri
Şiirleri
- Geçen Zaman
- ll
- Sebil ve Güvercinler
- Çocukluğum
- Ahiret
- Artık Yaşamak İçin
- Beyaz Ev
- Bilemiyorum
- Eller
- İstanbul
- Orda da Geçiyor Günler
- Patik Yap Kunduracı
- Akşam
- Ben De
- Bir Ölünün Arkasından
- Dilek
- Bir Yer Düşünüyorum
Öykü
- Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi
